วันจันทร์ที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2553

เพื่อนคนหนึ่งของผม



บ้านอยู่ริมน้ำ






...
..
.






แน๊ ~




ฟังดูดี





........






ใช่ !!!






บ้านมันอยู่ริมคลองแสนแสบ





คลองแสนแสบ หรือชื่อภาษาอังกฤษว่า Black Canal นั่นแหละ



...
..
.





วันหนึ่ง ...








มันก็เดินลงมาอาบน้ำที่บันไดท่าหน้าบ้าน










{ จะสะอาดไหมวะไอ้เหี้ยเอ๊ยย ... น้ำใสปิ๊ดปี๋ขนาดนั้น }











และแล้ว ...










สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น !!!














มันได้เจอ ...














ผม !!!












เอ๊ยไม่ใช่ !!!













ตัวเหี้ย !!!













คลานขึ้นมาทักทาย












ฮาโล๋ ฮาวอายูมานุ๊ดดดด ???












เพื่อนคนนี้ก็ตาถลนแทบทะลักออกมาทั้งสองเบ้า







กลัวลนลานมากมาย






รีบวิ่งขึ้นบ้าน ก้าวข้ามบันไดขึ้นไปทีละห้าขั้น ห้าสิบครั้ง



{ ๕ คูณ ๕๐ เท่ากับ สองร้อยห้าสิบขั้น กระไดขึ้นดอยสุเทพหรือไงมึง }










ส่วนตัวเหี้ย ก็ตกใจกับใบหน้าสุดพิลึกของไอ้เพื่อนคนนี้เป็นอย่างมาก





มันจึงตีลังกากลับหลังห้าตลบ ลงคลอง ฟาดหางสุดแรงเกิด











เปรี้ยง !!!

































ยัง !!!



























ยังไม่ทันได้แตะผิวน้ำแม้สักกระต๊อย















ลำตัวของมันฟาดเข้ากลางลำเรือขายก๋วยเตี๋ยว ของป้าศรีเข้าอย่างจัง












ป้าศรีตกใจ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!













เปล่า ...











ป้าศรีไม่ตกใจ ...











ในขณะที่ตัวเหี้ยกำลังมึนงง












ป้าศรีแสยะยิ้มที่มุมปาก













แล้วพูดกับตัวเองเบาเบาอย่างกระหยิ่ม









ว่า ...











































































โชคดีจริง ...


เนื้อสด


หมดพอดี










.................................



















































แล้วก๋วยเตี๋ยวเรือป้าศรีเจ้าเก่า

ก็ลอยลำ

ดำเนินไป

ตาม Black Canal

อย่างสุขุม





และเยือกเย็น ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น